این روزها كرونا در صدر اخبار جهان قرار گرفته و اكثرا هم اخبارها محتواهاي اضطراب،نگراني و ترس را به همراه دارند.امروز بيايم #كرونا رو از منظر ديگري بنگريم.
تا قبل از قرنطينه خانگي، خيلي هامون از روزمرگي،ترافيك كاري،كمبود زمان و خيلي موارد ديگه گله داشتيم ولي الان خيلي هاش برامون به آرزو تبديل شده و لحظه شماري ميكنيم دوباره به اون روزها برگرديم.يه كم دقيق تر بررسيش كنيم ميبينيم بسته به سنمون،در برهه هاي مختلف زماني،قدر داشته هامون و از جمله سلامتي رو ندونستيم و به عنوان بديهيات بوده اند.لذت مراوده و ارتباط با عزيزانمون،دوستان و اطرافيان در هاله اي از ابهام قرار گرفته و اين در حالي است تا دو سه هفته پيش،قدر دست دادن به همديگه،بغل كردن ها و دورهمي هامون رو نميدونستيم.
پس از يك جنبه بايد بابت تلنگري كه كرونا به خيلي هامون زد ازش ممنون باشيم و اگه جان سالم به در برديم سعي كنيم بيش از پيش قدر همديگرو بدونيم.
ولي از اين مسيله هم نميشه گذشت كه كرونا چطور تونسته سلامت و اقتصاد كل دنيا را فلج كند.كلي تلفات داشته،بورس جهاني و اقتصاد را ريزشي كرده،بيت كوين ٥٠ درصد افت كرده و همچنان ادامه دارد.
ويروسي كه هنوز هيچ آنتي ويروسي نتونسته اونو نابود كنه و شوخي با هيچكسي نداره و فعلا تنها راه حلش در خانه موندنه.
پس شايد وقت اون رسيده باشه كه خودمان را از تفكر كمال گرايي دور كنيم و با ترويج اين فرهنگ در اطراف خودمون بتونيم از داشته هامون بيشتر لذت ببريم و در كنار تلاش و پشتكار و اهدافي كه داريم ياد بگيريم توقعات خودمون از خودمون و همچنين از اطرافيانمون رو كمتر كرده تا راحت تر زندگي كنيم و بتونيم از لحظات عمرمون لذت ببريم.
